Jan Kruis, eigenaar van Huis Het Bosch, startte op 1 januari 2011 met dit bedrijf. In het begin bestonden de gasten uit de plaatselijke verenigingen. Gasten die mee waren gekomen uit het dorpshuis en het verenigingsgebouw. Al snel organiseerden ze feesten, zoals verjaardagen, bruiloften, kraamfeesten en jubileumfeestjes. In het begin bestond de klantenkring vooral uit mensen die privé heel dicht bij mij stonden zegt Jan, daar is hij ze nog steeds dankbaar voor. Zo kon er op deze feesten mooi reclame gemaakt worden bij de overige gasten en zo werden ze steeds bekender. Mond tot mond reclame werkt altijd het beste.

Huis Het Bosch, een huis voor Lexmond en ver daarbuiten

Vergaderen werd steeds meer een onderdeel van Huis Het Bosch. Door de centrale ligging en ruime parkeergelegenheid en een divers aanbod van zalen van 2 tot 200 personen komen er inmiddels bedrijven vanuit het hele land vergaderen, trainingen geven en seminars houden.

Er worden ook grotere feesten met artiesten gehouden, al dan niet in samenwerking met organisaties als de Oranjevereniging, de Tribute avonden met ieder jaar een andere bekende artiest. En zelfs al 2 feestweken waarin er keihard met elkaar gewerkt moest worden, maar dat zo ongelofelijk gezellig was. Catering op locatie, zoals lunches, BBQ’s, buffetten en overwerkmaaltijden verzorgt Huis Het Bosch ook. Bezorgd en opgebouwd op de gewenste locatie, soms compleet verzorgd met tenten, heaters en artiest of een DJ.

15 maart 2020

En toen ging de horeca dicht, wat ga je dan doen? Jan: “In eerste instantie hebben we het rookhok verwijderd, omdat dat na 1 april toch niet meer gebruikt mocht worden. We hebben al het onderhoud grondig aangepakt, tafels opnieuw gelakt, vloeren geboend en al het straatwerk schoongespoten. Het was monnikenwerk, maar we waren toch als team aan het werk.

Eindelijk weer open

Vanaf 1 juni mocht de horeca eindelijk weer open! Jan: “Na 11 weken dicht te zijn geweest keken we al weken uit naar 1 juni. Maar toen het eindelijk 1 juni was bleek het zo warm te zijn dat het beter weer was om aan de Lek te liggen dan bij ons op het terras te zitten. Gelukkig aan het einde van de dag, toen de temperaturen wat daalden, was het zover, ons terras zat helemaal vol. Wat waren we blij dat we al die bekende gezichten weer konden begroeten. We mochten weer open, maar wel met andere regels dan we gewend waren. Dat is best lastig, het is moeilijk om je vaste gasten op een gegeven moment erop te wijzen dat ze te dicht bij een ander zitten. Ze er op te attenderen dat ze niet mogen staan en soms moesten we ze de deur wijzen, omdat er al teveel mensen binnen waren. Zeker in de tijd dat het kouder werd, konden we niet al onze vaste gasten meer kwijt. Dat was toch wel frustrerend”.

En dan de horeca weer dicht

Hoe het gaat? Op dit moment is het heel moeilijk. De regels zijn zo krom en niet uit te leggen aan onze gasten. Mensen die in een andere branche werkzaam zijn hebben daar niet zo veel mee te maken en aan hen kan ik het ook moeilijk uitleggen. Het voelt als teleurstelling op teleurstelling.

Wat we nu doen? Wij bezorgen al jaren lunches en maaltijden bij mensen en bedrijven thuis of zij halen het op, dus dat doen we nu ook nog steeds. Voorheen was dat misschien 5% van onze omzet, nu misschien wel 90%. Voor de rest breek ik me het hoofd over oplossingen om mijn mensen aan de gang te houden. De mensen met een oproepcontract kan ik nu weinig bieden, maar ik hoop ze straks toch wel weer in te kunnen zetten als die ellende voorbij is. De mensen met een vast contract kunnen we nu nog redelijk aan de gang houden, maar het wordt wel steeds lastiger. Mochten er nog LOV-ers zijn die overlopen van het werk, dan hoor ik het heel graag, want wij hebben ruimte en mensen. Op deze manier helpen we elkaar deze moeilijke tijd misschien wel door.

Petje af voor de jeugd

Jan maakt zich zorgen over de toekomst: “Het lijkt wel of men denkt dat in de horeca de besmettingen ontstaan en dat is gewoon niet zo. De cijfers wijzen dit gewoon uit. Nu trekt iedereen toch op een andere manier naar elkaar toe. Logisch, want dat zit in onze natuur, dat hoort bij een mens, we houden van gezelligheid en willen bij elkaar zijn. Ik denk dat er nu ook mensen ziek worden van eenzaamheid en ook van het feit dat men niet meer die uitlaatklep heeft van het uitgaan. Persoonlijk neem ik mijn petje af voor al de jeugd die dit maar accepteert en begrijpt. Als dit in de jaren ‘70 en ‘80 gebeurd was, dan was de jeugd heel wat rebelser geweest.”

Wat maakt je blij, wat heb je geleerd?

Op dit moment zijn er niet zo veel dingen die me blij maken, ik denk dat Corona het slechtste in een mens naar boven haalt. Je merkt dat er in deze tijd ook erg op elkaar gelet wordt. Hierdoor ontstaan soms ook erg lastige situaties en wil iedereen hier iets van vinden en ook naar elkaar wijzen. Ik denk dat we allemaal ons best doen om zoveel mogelijk de regels te volgen zodat we zo snel als kan weer terug kunnen naar normaal.

LOV leden voor elkaar

Nogmaals als LOV leden werk hebben, dit mag ook buiten de branche zijn, dan houdt Jan zich aanbevolen. Jan: “Het liefst natuurlijk bij ons op locatie, we hebben ruimte genoeg, maar op een andere locatie kan natuurlijk ook.”

Het is nog nooit zo donker geweest of het werd weer licht

Aan het eind van de tunnel is licht, na regen komt zonneschijn, het is nog nooit zo donker geweest of het werd weer licht. Denk bijvoorbeeld aan onze biljarters en darters die nu ook hun wekelijkse speelavond moeten missen. Nadat hun competitie was stilgelegd is er een alternatieve onderlinge competitie opgestart, maar inmiddels ligt dit ook stil. We missen de gezelligheid, de onderlinge strijd met elkaar en de borrel en het lachen achteraf. Ik ben me wel veel bewuster van hoe mooi het was om super gezellige feesten te mogen organiseren. Bij ons worden vriendschappen gesloten voor het leven. Mensen ontmoeten elkaar bij ons, gaan trouwen of samenwonen en krijgen kinderen, dat is toch fantastisch? Gezelligheid voor jong en oud, dat staat bij ons hoog in het vaandel. Genieten met elkaar, met een hapje en een drankje en weer met elkaar kunnen afspreken en lachen. Ik kijk reikhalzend uit naar zoals het vroeger was.