Op een zonnige dinsdagmorgen heb ik afgesproken met Bas van Zessen en Frans de Bruyn, een jonge en een ervaren ondernemer. Lekker op tijd ontmoetten we elkaar in de shop van het tankstation van Brandstoffenhandel van Zessen. Meteen is duidelijk dat het niet alleen draait om brandstoffen, maar dat het tankstation veel meer is dan de auto’s volgooien met benzine en diesel. Er is tijd voor een praatje, een bakje koffie of hulp bij het tanken. Een klein kroegje zou je kunnen zeggen.

En dat het een familiebedrijf is voel je en ervaar je. De broer van Bas, Thijs, komt binnenlopen, schenkt zichzelf een kopje koffie in, helpt ondertussen een klant en geeft hier en daar nog wat antwoorden op de interviewvragen en vertrekt ook weer even snel als hij binnen kwam. Frans heeft zijn Steenplaza inmiddels verkocht en doet het iets rustiger aan. Bas staat in de startblokken om door te gaan met het familiebedrijf.  Een gesprek over kansen krijgen, nooit achterover leunen en passie voor het ondernemerschap.

Wie zijn Bas en Frans?

Bas van Zessen is opgegroeid in Lexmond, vanaf zijn studententijd (commerciële economie) in Rotterdam doorgebracht en nu bijna inwoner van Hei- en Boeicop.

Frans de Bruyn is geboren in Acquoy, in 1977 naar Lexmond gekomen en daar een tijdje gewerkt bij Brouwer, een bedrijf gericht op boerengerief. Dit bedrijf ging failliet en Frans maakte in 1982 een doorstart met dit bedrijf, het huidige Lecot-Biermans aan de Nieuwe Rijksweg. Later verkocht hij dit bedrijf en begon Steenplaza aan de overzijde van de Nieuwe Rijksweg.

Wat voor een soort ondernemer ben je?

Frans: “Ik ben een ondernemer die 100% met het gevoel onderneemt. Ik ben niet van het plannen, ik ben een ouderwetse ondernemer.”

Bas: “Ik ben in een bestaand bedrijf terechtgekomen, je rolt in een machine die al goed op weg is. Dit tankstation staat. Dat betekent dat je moet kijken naar wat er misschien anders kan of wat er nog meer voor mogelijkheden zijn. Ik heb in mijn hoofd ‘de zes van Van Zessen.’ We hebben nu één vestiging en ik droom over zes vestigingen.”

Bas is de vierde generatie in de onderneming van Van Zessen. Frans is niet in een familiebedrijf gestapt, hij is zelf begonnen met de onderneming. De vader van Frans was overigens ook zelfstandig ondernemer. Thijs (de broer van Bas) vult aan: “de broers van opa Van Zessen waren allemaal succesvolle ondernemers.”

Is dat een last, al die ondernemers in je familie, in je voorgeslacht? Bas: “Nee ik voel me juist gesteund daardoor. Mijn familie ziet niet zoveel beren op de weg. Ze geven juist de ruimte: je moet soms risico nemen en flexibel zijn. Bijvoorbeeld ook over de koop van ons huis in Hei- en Boeicop. Ze staan erachter dat we misschien een risico nemen, maar denken er net zo over als ikzelf, als het niet goed gaat met het bedrijf, dan verkoop ik dat huis toch weer!”

Frans: “ik miste niet iemand die in het ondernemerschap naast me stond, een vader bijvoorbeeld.” Frans kon wel met zijn vader en broer sparren, zij waren ook ondernemers. Frans noemt zichzelf een einzelgänger en deed het ondernemerschap wel vooral zelf. Want zegt Frans: “Het leukste van het ondernemerschap is het zelf doen, onafhankelijk zijn, daarom ben ik ondernemer geworden.”

Waarom werd je ondernemer?

Frans: “Ik zag een kans of ik kreeg een kans en pakte die. De zaak ging failliet en ik dacht: ik raak mijn baan kwijt of ik ga zelf ondernemen. Ik koos voor het laatste. Mijn vader was ook zelfstandig ondernemer, hij was agrariër en deed daar veehandel bij, dus ik ben opgegroeid met de handel en het hebben van een eigen onderneming.”

Bas: “Eigenlijk hetzelfde, ik kreeg een kans. Het tankstation verplaatste van de Dorpsstraat naar de huidige locatie aan de Driemolensweg. Van een klein tankstation veranderde het naar een tankstation met shop en wasplaats. Het werd écht een bedrijf. Mijn vader deed het niet meer alleen, er kwamen mensen bij hem werken. Maar er was geen opvolger. Na gesprekken met mijn ouders, broer en met mijn vriendin, kreeg ik steeds meer het idee: ik ga het doen. Het lijkt me een uitdaging om te kijken wat er gaat gebeuren met alternatieve brandstoffen. Dat is misschien wel de belangrijkste reden waarom ik hier ben ingestapt.“

Zijn er nadelen aan het zelfstandig ondernemerschap?

Ja zegt Frans, je bent nooit klaar! Bas: “Ik ben daar wel mee opgegroeid, dat was altijd al een item in huize Van Zessen.”

Frans: “Ik voelde me als ondernemer vaak een maatschappelijk werker. Als je behoorlijk wat personeel hebt, dan wordt dat steeds meer. Realiseer jij je dat Bas: op weg naar de zes van Van Zessen, dan krijg je daarmee te maken. Met de groei van je bedrijf, groeit ook je personeelsbestand. 

Frans vervolgt: de meeste personeelsleden werken 4 dagen of minder en geef ze eens ongelijk, maar ik word als ondernemer tureluurs van papadag, kindjesdag en grootoudersdag.

Het is anders, er worden nu andere keuzes gemaakt. Dat is soms lastig en geeft wat gedoe. De overheid bijvoorbeeld, beschermt de werknemers. Is op zich goed, maar werkgevers daarentegen krijgen zo ontzettend veel regels opgelegd.

Frans, wat zou je aan Bas mee willen geven, hoe word je een goede ondernemer?

Frans: “Hoe word je een goede ondernemer, tsja dat word je niet, dat moet in je zitten, dat ben je.

En wat je nodig hebt is passie, je moet niet naar tijd kijken en zoeken naar mogelijkheden. Ik heb het vaak anders gedaan dan een ander. Ik zeg niet dat ik de lange openingstijden heb uitgevonden, maar ik was altijd al open van 7.00-21.00 uur.” Had ik er maar patent op aangevraagd, op die verruimde openingstijden, grapt Frans. Hij geeft Bas ook nog het advies: “Blijf kijken naar de vraag. Niet na één keer een vraag krijgen, maar kijken naar hoe vaak de vraag komt en anticipeer daarop. En vertrouw op je gevoel!”

Bas kan je daar wat mee?

“Ja daar kan ik wel wat mee. Roel heeft ook gekeken naar de vraag van klanten. Hij heeft bijvoorbeeld gekeken naar de tijden dat veel mensen naar hun werk gaan en daar de openingstijden op aangepast. Als we gaan voor de zes van Van Zessen, nieuwe vestigingen, moeten we ook op zoek naar de vraag. Zoals een tankstation in Goudriaan, op zondag halen mensen daar hun broodjes omdat er geen winkel open is. Zo is het tankstation onderdeel van een wijk of een dorp.”
Frans voegt toe: “Dan moet je ook goed kijken waar je dat doet. In Vianen is er te veel open, dan heeft het geen zin.”

Bas: “Dat klopt, je moet kijken of er een afzetgebied is. Zo is dat ook met het verkopen van waterstof, daar kunnen we niet mee beginnen, daar hebben we te weinig afzet voor. Het is wel iets om in de gaten te houden en het juiste moment afwachten.”

Frans, heb jij grote risico’s genomen?

“Niet te groot, maar ik heb wel vaak geïnvesteerd in vastgoed. Waar nu Leco-Biemans zit, mijn eigen woonhuis en bij Spek, waar Steenplaza gevestigd is. Je moet als ondernemer altijd risico nemen. Zoals Bas zegt: ik koop het huis en anders verkoop ik het weer. Zonder risico geen ondernemer.

Bas voegt toe: “Roel zegt altijd niet teveel een kruideniersinstelling aannemen: niet te tevreden zijn met wat je hebt, want stilstand is achteruitgang.

Frans vervolgt: ”Achterover leunen kan je niet als ondernemer. Honderd keer heb ik gedacht nu heb ik het voor elkaar, maar ja dan gebeurde er weer wat. Nederland, misschien is dat wel overal,  is een land waar het nooit klaar is. We hebben te maken met veel regels, die veranderen heel vaak. Je hebt nooit rust.”

Hoe ziet het er over 5 jaar uit voor jou?

Bas: “Dat is koffiedik kijken. Het is lastig te zeggen omdat we te maken hebben met de energietransitie. Heel lastig. Mijn droom is te blijven kijken naar andere locaties, op weg naar de zes van Van Zessen.

Frans: “Ik vind het als ondernemer goed geweest. Ik blijf me inzetten voor de gemeenschap. Dat doe ik voor de ondernemers onder ander bij de  LOV, voor de dorpsgenoten in het  Dorpsinitiatief en vanaf de zijkant in de politiek en op sportief gebied bij Lekvogels. Ik sta volledig in de gemeenschap. Dat blijf ik doen. En als ze me zat zijn dan hoor ik het wel.”

Frans verkocht zijn zaak en kijkt terug op zijn lange zelfstandig ondernemerschap. Hij zou het weer precies zo doen.